" مانده ام تنها در این شهر غریب "

                             " شهری رنگارنگ ،پراز مکر و فریب "

                                    " مردمانش همه در فکری پلید "

                               " گر نجنبی ، میخوری حیله ، فریب  "

     

" قصه ی نیلوفران "

شبها به یادت می سرایم ، قصه ی نیلوفران را

از دوریت سر می دهم  ناله ، فغان را

یارا  که تا منزلگهت ، فاصله ای نیست

دردا چه حاصل ، تو نمیبینی غمم را

من چشم در راه ِ همان خال لب هستم

ای یار خوش سیما  دوا کن ، درد دل را

آرامشی از تو به جانم می نشیند

جانا تو هم بخشای ، این آرام تن را

از تو نوشتن در سکوت و خلوت شب

کم کم ربوده خواب چشمان ترم را

یادت همیشه ، همره ِ تنهاییم شد

مهرت چه ناخواسته ، گرفتار کرده ما را