" سلامی دوباره "

 

مهربانا ،

یاری ام کن تا لحظه ای دستم از

دست شفا بخشت رها نشود .

معبودا ،

با یاد مهربانت

هر لحظه به صبح امید ،

سلامی دوباره خواهم کرد...

 

" سلامی دوباره " 

قدم زنان در کوچه باغها پیش می روم .

نمایی زیبا از درختان سربه آسمان کشیده ،

و

بوته های گلهای وحشی در اطراف .

صدای حرکت رودی که شتابان در حال پیشروی است .

شیطنتهای پروانه ها،

و

نوای شیرین بلبلکان عاشق

که سرود عشق را در گوش هم زمزمه میکنند .

رقص آفتاب در آب برکه ،

و

جشن وبازی ماهیهای قرمز ،

همگی خاطرات شیرین و زیبای گذشته را ،

در ذهن خسته ام تداعی میکنند .

آوای طبیعت با سر انگشتان خود

روح زخم خورده ام را نوازش می کند و

لذتی وصف ناشدنی به جانم می بخشد .

خنکای آب بر تن همیشه تبدارم مسکنی است ،

و آواز بلبلان نوایی دلنشین برای قلب خسته ام .

باید خستگیها را به فراموشی بسپارم

و

دوباره با عشق

به زندگی سلامی دوباره کنم .

طبیعت زنده با نوای زندگی ،

امید را در وجودم شکوفا می کند .

ای کاش

هم اکنون که وجودم لبریز از عشق به زندگی است ،

عشق تو نیز روحم را لبریز می کرد .

همه جا تورا میبینم ،

همه جا نشانه های توست

و

همه جا عشق تو

مهربانم

" قصه نیلوفران "

 

                                  " مانده ام تنها در این شهر غریب "

                             " شهری رنگارنگ ،پراز مکر و فریب "

                                    " مردمانش همه در فکری پلید "

                               " گر نجنبی ، میخوری حیله ، فریب  "

     

" قصه ی نیلوفران "

شبها به یادت می سرایم ، قصه ی نیلوفران را

از دوریت سر می دهم  ناله ، فغان را

یارا  که تا منزلگهت ، فاصله ای نیست

دردا چه حاصل ، تو نمیبینی غمم را

من چشم در راه ِ همان خال لب هستم

ای یار خوش سیما  دوا کن ، درد دل را

آرامشی از تو به جانم می نشیند

جانا تو هم بخشای ، این آرام تن را

از تو نوشتن در سکوت و خلوت شب

کم کم ربوده خواب چشمان ترم را

یادت همیشه ، همره ِ تنهاییم شد

مهرت چه ناخواسته ، گرفتار کرده ما را